دوز بازی....
در گوشه ی ثروت بانکها هستند که ابتکار عمل را در دست دارند پولی اختراع کردند که اسم پول در دست مردم است رسم پول در دست بانکها است، میدانی که یعنی چه؟ پولی که در دست شماست اسمی است، رسمیت آن دست بانک است. این کاغذی که دست شماست بانک معین میکند که این چه ارزشی دارد اگر بانک اسکناس زیاد چاپ کرد اسکناسهایش که دوبرابر شد قیمت پولی که در جیب شما است میشود نصف. پنجاه هزار تومان شما کار بیست و پنج هزار تومان را میکند. بر اساس آنکه او چقدر اسکناس چاپ کند. در حقیقت بانکهای مرکزی هستند که خلق پول میکنند یهود بانک مرکزی بزرگ است که پول بین الملل عالم در مشت او قرار دارد دلار پول اوست آمریکا ابزار اوست اگر پول ملی شما بخواهد کار بکند در داخل کشورتان با آن میتوانید معامله کنید وقتی میخواهید بروید عربستان صعودی باید این پول خودتان را تبدیل کنید به پول عربستان بعد بتوانید کار کنید اگر میخواهید در هر کشوری کار کنید اگر این پول را تبدیل کنید به دلار در تمام دنیا میتوانید کار کنید. یعنی این پول تا به دلار تبدیل نشود در بازار بین المللی ارزش ندارد معنایش این است که پول شما از دلار باید کسب ارزش کند. این هم که لن یجعل الله للکافرین علی المومنین سبیلاً، این سبیل است میگویند این را که گرفت بعد کار مهمی که اینها کردند با این پول اعتباری، غیر از اینکه رسمیت پول در دستشان است این است که این پول نه که متغیر است قرض را غیرممکن میکند یعنی شما نمیتوانید قرض لا تظلمون و تظلمون به کسی بدهید درست است از او بهره نمیگیرید اما اینکه از پولتان کاسته میشود ظلم به شما است هم آن حرام است هم این حرام است. چطور است لا تظلمون ازش حرمت میفهمیم لاتظلمون عین عبارت لاتظلمون است چطور میتواند این دلالت بر حرمت نکند، یعنی چی؟ شما دوران امر بین محذورین هستید نمیتوانید. وقتی که شما نتوانستید که بهره نگیری چون به شما ظلم میشد فرق بین بهره و ربا برانداخته میشود از این جهت شما الان در جامعهتان قوه قضائیه هیچ امکانی ندارد که بتواند یک رباخواری را محاکمه کند چون اینها میگویند همان شرایطی که برای بانکها دادید به ما هم بگویید ما طبق همان شرایط عمل میکنیم. یهود این را گرفت.