در محضر استاد
? السلام علیک ایتها الصدیقة الشهیده یا فاطمة الزهرا ?
■●علامه جوادی املی می فرمایند: در کتاب شریف «مناقب» دربارۀ وجود مبارک حضرت صدّیقۀ کبریٰ -سلاماللهعلیها- روایتی است که:
■●ایشان معمولاً وجود مبارک پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) را خطاب «یا أبَه» صدا میزدند. اما بعد از اینکه آیۀ «لَا تَجْعَلُواْ دُعَآءَ الرَّسُولِ بَیْنَکُمْ کَدُعَآءِ بَعْضِکُمْ بَعْضاَ» (وقتی میخواهید پیامبر را صدا بزنید، او را آنگونه که یکدیگر را خطاب میکنید، صدا نزنید و ادب را رعایت کنید) نازل شد، وجود مبارک صدّیقه کبریٰ -سلاماللهعلیها- از آن پس عرض میکرد «یا رسولَ الله!»؛
■●بار اول پیامبر حرفی نزد، بار دوم حضرت حرفی نزد، اما بعد از بار سوم فرمود «این آیه دربارۀ تو نیست. تو بگویی «یا أبه» دلم زنده میشود «أحییٰ للقلب»؛ تو بگویی یا أبه، «أرضیٰ للرّب» خدا خوشش میآید!…
■●کیست این خانم؟!… این خیلی حرف بزرگی است؛ پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) بگوید «دلم زنده میشود و خدا خوشش میآید که تو بگویی یا أبه».
■●ما فقط حضرت را بخاطر اینکه بین درب و دیوار آسیب دید و… گریه میکنیم؛ اما فقط این نیست. شما نگاه کنید، مرحوم کلینی -رضواناللهتعالی علیه- آن مقام را برای حضرت نقل کرد که جبرئیل نازل میشد و آن مطالبِ عمیق را میگفت و وجود مبارک حضرت امیر علیه السلام کاتب وحی بود!… این هم وحی است دیگر؛ منتها وحی تشریعی نیست، بلکه جزء مَلاحم است. صدیقۀ کبری -سلام الله علیها- املاء میکرد و حضرت امیر علیه السلام میینوشت!… این چه مقامی است؟!…
■●ما گریهمان برای اینهاست؛ وگرنه مظلوم در عالَم زیاد است. اگر واقعاً کار به دست اینها بود و غدیر حاکم بود، امروز وضعیتِ جهان ما اینجور نبود؛ علوم ما این طور نبود…
یاعلی