□●عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل #دولابی●□

●□روی دعایت #تعقّل کن تا رشد کند. نکند از سنّ بچّگی تا هشتاد سالگی همه‎اش نخودچی کشمش از خدا بخواهی. حاجاتی را که داری، به صورت یک نامه روی کاغذ یا دلت، البته اوایل روی کاغذ، برای خدا بنویس و بگذار در جانمازت یا هر جای دیگری. دو سه ماه بعد، هر وقت حال خوبی داشتی و شنگول بودی، آن را به دقّت بخوان و ببین هر جا زیاده‎روی کرده‎ای یا به خدا بی‎‎ادبی‎‎ کرده‎ای، آنها را خط بزن و تصحیح و تجدید نظر کن و نهایتاً آن را پاکنویس کن.

●□نامه‎ی اوّل را هم حفظ کن. دو سه ماه بعد باز همین کار را روی نامه‎ی تصحیح شده انجام بده. یکی دو سالی این کار را ادامه بده. بعد نامه‎ی آخری را با اوّلی مقایسه کن، ببین از کجا سر در آورده‎ای و چقدر رشد کرده‎ای. #مرشد تو که نامه‎ها را عوض می‎کرد، #خداست_که_همراهت_است. آخر کار به چیزی می‎رسی که از حاجتت بهتر است؛ به کسی می‎رسی که برایش نامه می‎نوشتی.

□● #مصباح_الهدی - تألیف استاد مهدی طیّب●□