■● بیانات حضرت علامه #جوادی_آملی حفظه الله تعالی؛
در دیدار اعضای بنیاد نهج البلاغه: ●■

■●مشکل ما این است که طلبه ها تا یک مختصر درس می خوانند، مکرّر سینه را وجب می کنند و می گویند یک وجب سینه و این همه علم! در حالی که نزد ما این ها سواد نیست. کسی بتواند #رسائل، #مکاسب و #کفایه بگوید، تازه به الفبای علم رسیده است. این ها را سواد نمی گویند. وقتی نفسش گیر باشد و چهارتا اشکال بکند، کتاب را می بندد. اگر بتواند حرفی بزند، تازه به دالان ورودی سواد رسیده است.

■● ما با داشتن این همه امکانات، مکرّر سینه وجب می کنیم و داعیه داریم. اگر ما نتوانیم ده تا مثل #علامه_امینی و ده تا مثل #حکیم پرورش بدهیم، به جایی نمی رسیم. آن هم با این همه امکاناتی که الآن هست. بنابراین این امکانات باعث می شود که به لطف الهی، آدم این دریای باعظمت «ینْحَدِرُ عَنِّی السَّیلُ»، حداقل یک گوشۀ آن را جبران کند. شما می بینید هشتاد درصد شرح #نهج_البلاغه برای سنّی ها است؛ بیست درصد آن هم برای ما است. همان وضعی که در #تفسیر داریم و داعیه ما هم زیاد است. بنابراین مقداری باید عالمانه تر و دقیق تر تأمّل کرد.