عزّت در شعارهای امام حسین(علیه السلام)

۱- امام(علیه السلام) هنگام نبرد، شعار آزادگی خود را این گونه می سرورد:

«المَوتُ مِن رُکُوبِ العَارِ وَالعَارُ أولَی مِن دُخُولِ النَّار»[1] ؛«مرگ، نزد من از ننگ و ذّلت و پستی، عزیزتر و محبوب تر است..».

به قول استاد شهید مطهری(ره)، این شعار را باید«شعار آزادگی، شعار عزّت و شعار شرافت» نامید.[2]

2- اسوۀ آزادگان عالم، در هنگامۀ جنگ، چنین رجز می خواند:

«أنَا الحُسَینُ بُن عَلِی آلَیتُ أن لَا أنثَتِی

أحمِی عِیَالَاتِ أبِی أمضِی عَلَی دِینِ النَّبِی»[3]

«من حسین بن علی هستم و سوگند یاد کرده ام که در مقابل دشمن، سر فرود نیاورم. من از اهل و عیال پدرم حمایت می کنم و در راه آیین پیامبر کشته خواهم شد».

۳- این عزّت خواهی، اختصاص به روز عاشورا ندارد؛ بلکه از ابتدا تا انتهای این نهضت، می توان آن را مشاهده کرد. به عنوان مثال، امام حسین(علیه السلام)) در بین راه در مکانی به نام«شقوق»، با گروهی از مردم که از سوی کوفه می آمدند مواجه شد و از آنان چگونگی اوضاع کوفه و افکار مردم آن جا را پرسید. آنان عرض کردند:« یا بن رسول الله! مردم عراق در مخالفت شما متحد و هماهنگ گردیده و بر جنگ با شما، هم پیمان شده اند». امام(علیه السلام)) در پاسخ فرمود:«إِن الأمرُ لِلّهِ یَفعَلُ ما یَشَاء….».

سپس اشعار زیر را خواند:

«فَإِن تَکُنِ الدُّنیَا تُعَدُّ نَفِیسَهً فَدَارُ ثَوَابِ اللهِ أَعلَی وَ أَنبَلُ»

«زندگی این جهان، گرچه از نظر عده ای نفیس و پربهاست، ولی خانۀ پاداش و جزا بالاتر و پر بهاتر است».

«وَ إِن تَکُنِ الأَبدَانُ لِلمَوتِ أُنشِئَت فَقَتلُ امرِئٍ بِالسَّیفِ فِ اللهِ أَفضَل»[4]

«اگر این بدن ها برای مرگ آفریده شده است، پس چه بهتر که انسان، در راه خدا کشته شود».

پی نوشت ها:

1. حماسۀ حسینی،ج۲،صص۲۱۶و۲۱۵(به نقل از: مقتل مقرّم،ص۳۴۵).

2. همان.

3. همان،ص۲۲۳٫

4. سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، ص۹۳(به نقل از: ابن عساکر، تاریخ دمشق، ص۱۶۴، خوارزمی، مقتل، ج۱، ص۲۲۳).